Informacje gramatyczne odnośnie mówienia po angielsku

Jeśli uczysz się angielskiego jako drugi język i chcesz uzyskać w nim biegłość, uczenie się gramatyki może znacznie zwolnić twój postępy. Podstawy gramatyki to konieczność, ale skupianie się na gramatyce uniemożliwi ci nauczenie się biegłe mówić po angielsku w rozsądnych ramach czasowych. Nauka gramatyki przynosi najlepsze efekty w usprawnieniu komunikacji i umiejętności pisania, jednak odnosi się to tylko do tych osób, które mają juz solidne podstawy w biegłości mówienia po angielsku.

Jeśli uczysz się do egzaminu lub chcesz szczegółowo poznać reguły gramatyczne, możesz przerobić naszą sekcję gramatyki Podstawy gramatyki angielskiej.

Cechą wspólną wszystkich ludzi na całym świecie jest to, że nauczyli się mówić zanim naczyli się gramatyki. Mówienie to pierwszy krok każdego, który uczy się angielskiego. Jeśli zatem dopiero zaczynasz naukę angielskiego, skup się proszę na umiejętnościach mówienia i słuchania przed uczeniem się gramatyki. Po uzyskaniu biegłości w mówieniu po angielsku, zdasz sobie sprawę, jak o wiele łatwiejsza jest gramatyka. Jednak nie działa to w drugą stronę. Mówienie biegle po angielsku pomoże ci w nauce gramatyki, ale uczenie się gramatyki NIE pomoże ci w mówieniu.

Z powodu takiego podejścia nie znajdziesz tutaj większej sekcji gramatycznej. Zamieściłem jedynie niezbędne podstawowe lekcje gramatyczne, które powinien znać początkujący przed rozpoczęciem nauki angielskiego. Proszę o przejrzyj je, a następnie pracuj nad rozwojem swoich umiejętności mówienia i słuchania.

Co to jest podmiot?

Podmiotem w zdaniu jest "kto" lub "co" wykonuje czynność określoną w zdaniu.. W każdym zdaniu musi być podmiot. Jeśli go nie ma, wtedy twoje zdanie jest niepoprawne i nikt nie zrozumie, o czym mówisz.

W innych językach, podmiot nie zawsze jest wymagany. Słuchacz domyśli się, o co chodzi w danym zdaniu. W angielskim jednak podmiot zawsze występuje.

Poniżej przedstawiono przykłady krótkich zdań, w których podmiot został podkreślony.

"I am hungry"
"My brother is very smart"
"That computer is very expensive"
"We are going to the store now"
"My sister and I will be waiting here"
"The building is very big"


"When are you going to eat lunch?"
"Why are they waiting in line?"
"Who is going to take you to the store?"

Co to jest orzeczenie?

Orzeczeniem w zdaniu jest część, która informuje osobę, czym jest podmiot albo co robi. Jest to zwrot zawierający czasownik, który jest zawsze w orzeczeniu.

Spójrzmy na zdania, których użyliśmy w lekcji o podmiocie, aby zidentyfikować orzeczenia. Zostały one podkreślone.

"I am hungry"
"My brother is very smart"
"That computer is very expensive"
"We are going to the store now"
"The building is very big"

W powyższych krótkich zdaniach, określiliśmy podmiot i orzeczenie. W najprostszych zdaniach musi znajdować się podmiot i czynność związana z tym podmiotem. Przejdźmy do czasowników, aby to zrozumieć bardziej szczegółowo.

Czym jest czasownik?

Czasownik wyraża czynność, stan lub zdarzenie. W prostych zdaniach, które używaliśmy do tej pory, czasownik opisuje jakiś stan, co wyrażają słowa "am", "is" i "are".

Innymi rodzajami czasownika są czasowniki wyrażające czynność, np.:

Wash
Run
Walk
Throw
Jump
Dance
Laugh
Learn
Teach

Jest wiele takich czasowników, ale wymieniłem jedynie kilka, abyś wiedział, o co chodzi. Poniżej znajdziesz zdania pomocne w zrozumieniu tej kwestii:

"I need to wash my face"
"Jane taught Jill"
"Mike is laughing"


Czasownik może również wystąpić na poczatku zdania:

"Throw the ball at the catcher"
"Run towards the finish line"

Zrozumienie funkcji czasownika jest ważne, ale sam czasownik z podmiotem nie wystarczy do zbudowania poprawnego zdania. Na przykład, zwrot "Jill run" ("Jill biegać") nie jest pełnym zdaniem. Chociaż "Jill" moży być podmiotem, a "run" jest czasownikem, zdanie to nie jest poprawne. Dlatego właśnie poprzednia lekcja dotycząca orzeczenia jest tak ważna. Za pomocą orzeczenia możemy przekształcić to zdanie na poprawne: "Jill is running" ("Jill biegnie").

Co to jest przedimek?

Przedimki wydają się bardzo łatwe, ale niezwykle trudno się je uczy.

Przedimkami są "a", "an" i "the". Łatwo jest wyjaśnić różnicę pomiędzy nimi, ale trudno jest wytłumaczyć, kiedy są używane.

"A" i "an" mają to samo znaczenie. Oba są przedimkami nieokreślonymi. Różnią się tylko w zależności od tego, jakie słowo lub dźwięk po nich następuje. Oto krótkie wyjaśnienie.

Należy używać "a", gdy następujący wyraz zaczyna się od spółgłoski.

"A dog..."
"A boy..."
"A building..."
"A hamburger..."

Należy używać "an", gdy następujący wyraz zaczyna się od samogłoski.

"An eagle..."
"An umbrella..."
"An elephant..."
"An awesome book..."

"The" jest przedimkiem określonym. Używa się go, gdy rzeczownik lub podmiot jest wiadomy, znany, wspomniany wcześniej. Różnicę między nim a przedimkiem nieokreślonym najlepiej zrozumieć dzięki przykładom, więc spójrzmy poniżej:

Jeśli powiesz: "I am going to a library to study", wtedy osoba, z którą rozmawiasz nie wie, o jakiej bibliotece mówisz. Jeśli powiesz, "I am going to the library to study", wtedy ta osoba wie, o jakiej bibliotece jest mowa.

"I am going to a coffee shop" (Kawiarnia bliżej nie określona)
"I am going to the coffee shop" (Konkretna kawiarnia, którą zarówno mówiący jak i słuchający zna)

Oto trochę inny przykład, ale ciągle używamy tego samego pojęcia bycia konkretnym lub ogólnym.

"I am going to sit in front of one of the computers in the lab"
"I am going to buy a computer"

Chociaż komputer w laboratorium może być jednym z wielu komputerów, prawidłowym przedimkiem jest "the", ponieważ jest to jednak konkretny komputer, który znajduje się w laboratorium. Jeśli jednak powiesz, że zamierzasz kupić komputer, nie możesz użyć "the" chyba że już masz komputer, o którym mowa. Kupowany komputer może być dowolnej marki, dowolnego rodzaju lub rozmiaru, więc jest bardzo ogólny. Dlatego też należy użyć przedimka "a" w tego rodzaju zdaniach.

Oto przykład innego rodzaju:

"The heat wave is unbearable"
"I heard a heat wave is coming"

Różnica między tymi dwoma zdaniami polega na tym, że fala upałów ("heat wave") jest określona w pierwszym zdaniu, a nie jest określona w drugim zdaniu. W pierwszym zdaniu, fala upałów jest już obecna i zarówno mówiący i słuchający wie, że fala upałów, o której mówią jest tą, którą obecnie przeżywają. Drugie zdanie odnosi się do przyszłej fali upałów, która nie jest określona.

Kiedy używać przedimka, a kiedy go pominąć

Ogólna zasada, o której należy pamiętać jest taka, że przedimki nie są używane przy nazwach własnach.

"Turn right at the burger store"
"Turn right at McDonalds"

"The boy was running very fast"
"Mike was running very fast"

Innym przykładem tego, kiedy nie należy stosować przedimka jest sytuacja, gdy odnosimy się do rzeczy ogólnych w rozmowie.

"Too much alcohol is bad for you"
"Cigarettes can cause lung cancer"

Kiedy mówisz o sportach, nie potrzeba przedimka.

"I love playing badminton"
"Football is a dangerous sport"

W większości przypadków nie używa się przedimka, kiedy mówimy o państwie, za wyjąkiem sytuacji, gdy jego nazwa odnosi się wielu krajów lub regionów. Na przykład, jeśli powiesz "England" albo "Scotland", nie trzeba przedimka, ale jeśli mówisz o "The United Kingdom" lub "The United States", wtedy trzeba użyć przedimka.